En dat is nu precies wat we moeten doen. Doorbewegen op al de obstakels die we onszelf opgelegd hebben als het gaat om klimaat- en duurzaamheidsvraagstukken. Hardnekkig optimisme is vereist als we willen acteren als het gaat de gezondheid van ons klimaat. En dat is niet moeilijk. Het is bewezen dat we in vergelijking met eind vorige eeuw voldoende technologische oplossingen hebben om veel klimaatvraagstukken aan te pakken. Dus, genoeg reden om optimistisch te zijn. Waarom noem ik het zelf dan hardnekkig optimisme? Omdat we gevaar vaak alleen maar zien als het acuut is. Zoals de laatste maanden; als het om onze gezondheid gaat, dan passen wij ons meteen aan. We gaan op de fiets, houden afstand en genieten van schonere lucht. Zodra er geen onmiddellijk gevaar dreigt, gaat onze handelingssnelheid omlaag. Dit is jarenlang de worsteling geweest waarmee de circulaire beweging geconfronteerd werd. Hoe kunnen we zonder met de vinger te wijzen, zonder betweterig te zijn en zonder te veel gevoelsmatige opoffering, constructief handelen op de klimaatuitdagingen?
Zelf kies ik ervoor om dit met een ongebreidelde dosis positiviteit aan de pakken. Juist te praten met elkaar over wat wel kan, hoe we elkaar de bal kunnen toespelen. Samen met mijn sectorgenoten hebben we in het bedrijfsleven al veel gerealiseerd. Het bedrijfsleven, in mijn geval de bouwsector, heeft dit vraagstuk opgepakt en probeert nu te versnellen. Het gaat veel meer om samenwerking en cohesie. Kort gesteld gedragen bedrijven zich vandaag de dag veel meer als verantwoordelijke burgers. Klimaatoplossingen zijn investeringen, geen kostenposten.
Dat zien we terug in het Europees herstelpallet dat voorziet in 80 miljard euro aan subsidies voor elektrische auto’s. De helft daarvan wordt gebruikt om de aanschaf te stimuleren, de andere helft voor de verdere ontwikkeling aan emissieloze motors. Tevens besteedt de Europese Commissie ook geld aan het energiezuiniger maken van gebouwen. Al deze investeringen zijn letterlijk extra brandstof, een extra stimulans op het wereldtoneel als het gaat om E-Mobility en Green-Cities.
Over een kwartier begint mijn eerste Teams-meeting van de dag. Ik pak mijn telefoon en reageer op het bericht van mijn moeder. Dat ze gelijk heeft en dat het inderdaad een prachtige zin is. We begrijpen meer dan ooit tevoren dat het klimaatvraagstuk direct voor onze neus staat. Daar ben ik blij om. “Let’s imagine the world, otherwise!”
Let’s imagine…
05/06/2020
Als ik nu - vroeg in de ochtend - een bericht van mijn moeder lees, denk ik voor de zoveelste keer: ze heeft gelijk. Begin deze week zijn de musea opengegaan en zij werkt in een museum. Voor alle collega’s van het musea is er een videocall geweest, een digitaal samenzijn waarbij het museum haar medewerkers bijpraat over wat er komen gaat en wil motiveren om op zoek te gaan naar kansen. En dan lees ik deze ochtend haar antwoord op mijn vraag hoe het gisteren was. Het bericht bevat maar één zin: “Let’s imagine the world, otherwise!”.
Gerelateerde Experts
