Projektowanie i planowanie centrum przetwarzania danych: 9 najczęściej popełnianych błędów

Wiele przedsiębiorstw działa poza bezpiecznymi progami wydajności i ma niewielkie lub żadne możliwości rozwoju. Według IDC, przeciętne centrum przetwarzania danych ma 9 lat. Firma Gartner twierdzi jednak, że każdy obiekt mający więcej niż 7 lat jest przestarzały. Przepełnione lub przestarzałe centra przetwarzania danych stanowią przeszkodę dla rozwoju organizacji, a budowa nowego centrum (lub centrów) jest czasami jedynym rozwiązaniem. O ile szybkość wprowadzenia na rynek jest kluczem do sukcesu, o tyle firmy, które nie ocenią właściwie swoich potrzeb biznesowych, tworzą nierozwojowe centra przetwarzania danych, które nie będą w stanie osiągnąć założonego czasu sprawności ani zaspokoić przyszłych potrzeb biznesowych
Jak uniknąć popełnienia poważnych błędów przy wchodzeniu w świat budowy i rozbudowy?

Kluczem jest metodologia stosowana przy projektowaniu i budowie obiektów centrum przetwarzania danych. Zbyt często firmy opierają swoje plany na watach na metr kwadratowy, kosztach budowy w przeliczeniu na metr kwadratowy i poziomie warstw — kryteriach, które mogą być niedopasowane do ich ogólnych celów biznesowych i profilu ryzyka. Złe planowanie prowadzi do złego wykorzystania cennego kapitału i może zwiększyć koszty operacyjne.

Wiele organizacji popada w przesadę, koncentrując się na „prędkościach i kanałach”, inicjatywach ekologicznych, możliwości konserwacji współbieżnej, efektywności wykorzystania energii (PUE) oraz certyfikacji Leadership in Energy and Environmental Design (LEED). Wszystkie te kryteria mają decydujące znaczenie w procesie podejmowania decyzji. Jednak szczegóły często przysłaniają szerszy obraz. Większość firm nie dostrzega szansy biznesowej, jaką daje rozbudowa centrum przetwarzania danych — rozbudowa oparta na podejściu holistycznym.

Chociaż istnieje wielu konsultantów w tej dziedzinie, którzy pomogą znaleźć swoją drogę, ocena pomysłów i wkładu może być przytłaczająca. Organizacje o krytycznym zapotrzebowaniu na moc w zakresie 1–3 megawatów mogą należeć do tej kategorii ryzyka. Krytyczny charakter użytkowników średniej wielkości jest nie mniej ważny niż użytkowników dużych, jednak wewnętrzna wiedza techniczna, umożliwiająca opracowanie odpowiednich planów ekspansji, może być ograniczona. Rezultatem jest przeładowanie informacjami z wielu źródeł, co prowadzi do dezorientacji i podejmowania złych decyzji.

„Właściciele centrów przetwarzania danych mają obecnie tak wiele problemów. Ich aktywa mają krytyczne znaczenie, ale wymykają się spod kontroli. Zużycie energii kosztuje ich fortunę. Nie mogą obniżyć intensywności wykorzystywania posiadanych zasobów, a przez to zmniejszyć ryzyka wystąpienia katastrofalnej awarii. A jeśli dokonają inwestycji, to zanim zostanie ona zrealizowana, już dawno będzie przestarzała” — Grupa Stanforda

Koncentrowanie się wyłącznie na kosztach kapitałowych jest łatwą pułapką — środki wymagane do budowy lub rozbudowy mogą być oszałamiające. Modelowanie kosztów kapitałowych ma kluczowe znaczenie, ale jeśli nie uwzględniono kosztów eksploatacji i utrzymania (OpEx) infrastruktury obiektów o znaczeniu krytycznym dla działalności firmy, to cały proces efektywnego planowania biznesowego został poważnie zaniedbany.

Istnieją dwa krytyczne elementy wymagane do stworzenia modelu kosztów operacyjnych centrum przetwarzania danych — koszty utrzymania i koszty operacyjne. Koszty utrzymania to koszty związane z właściwym utrzymaniem całej krytycznej infrastruktury pomocniczej obiektu. Obejmują one między innymi umowy na konserwację sprzętu OEM, wydatki na sprzątanie centrów przetwarzania danych oraz koszty podwykonawców związane z naprawami i modernizacją. Koszty operacyjne to koszty związane z codzienną eksploatacją i personelem na miejscu. Obejmują one między innymi poziom zatrudnienia, szkolenia personelu i programy bezpieczeństwa, tworzenie dokumentacji operacyjnej właściwej dla danego miejsca, zarządzanie zdolnościami produkcyjnymi oraz politykę i procedury QA/QC. Jeśli nie obliczono budżetu wydatków na eksploatację i konserwację (O&M) na okres 3–7 lat, nie można zbudować modelu zwrotu z inwestycji (ROI), który wspierałby inteligentne decyzje biznesowe

Jeśli planujesz budowę lub rozbudowę centrum przetwarzania danych o znaczeniu krytycznym dla działalności firmy, najlepszym podejściem jest skoncentrowanie się na trzech podstawowych parametrach TCO: 1) nakłady inwestycyjne, 2) koszty eksploatacji i utrzymania oraz 3) koszty energii. Pominięcie któregokolwiek z elementów spowoduje, że powstanie model, który nie będzie prawidłowo dopasowany do profilu ryzyka i wydatków biznesowych organizacji. Jeśli podejmujesz decyzję o tym, czy „kupić” (korzystanie z kolokacji/hostingu), czy też zbudować system wewnętrznie, ryzyko niezastosowania tego podejścia do TCO staje się znacznie wyższe.

Kolejnym częstym błędem jest sam kosztorys. Wnioski finansowe kierowane do zarządów o kapitał na rozbudowę lub budowę centrum przetwarzania danych są często zbyt niskie i kończą się niepowodzeniem. Przebieg procesu decyzyjnego wygląda mniej więcej tak:

• Wniosek kapitałowy zostaje złożony i wstępnie zatwierdzony. Środki finansowe zostają przeznaczone na zbadanie, uchwycenie i stworzenie prawdziwego budżetu.
• Czas poświęcany zostaje na prowadzenie powyższego procesu budżetowego.
• Z ustaleń wynika, że początkowy wniosek budżetowy jest zbyt niski.
• Projekt zostaje opóźniony. Ma to wpływ na rozwój zawodowy pracowników i zdolność do świadczenia usług w odniesieniu do klientów wewnętrznych i zewnętrznych oraz potencjalnych klientów.
• To prowadzi do sytuacji błędnego koła, z powrotem do największego błędu nr 1: Brak podejścia TCO i zbudowania holistycznego modelu finansowego.

Problemów związanych z kosztami budowy można łatwo uniknąć, ale są one skazane na niepowodzenie, jeśli wpadnie się w pułapkę nr 3

„Organizacje o krytycznym zapotrzebowaniu na moc w zakresie 1–3 megawatów mogą znaleźć się w tej kategorii ryzyka” — Mike Manos, ekspert branżowy

Istnieją dwa błędne kroki, które mogą wpędzić Twoją organizację w spiralę śmierci nadmiernych wydatków. Po pierwsze, każdy chce mieć projekt typu Tier 3, ale nie każdy go potrzebuje. Po drugie, większość wizji kilowatów w przeliczeniu na metr kwadratowy lub szafę nie jest poparta rzeczywistymi wymaganiami biznesowymi. Zbyt często podejście „potrzeba 300 watów na metr kwadratowy” może być nieuzasadnione. Nie przesadzajcie z budową, to strata kapitału. Obiekty o wyższym poziomie zaawansowania generują również wyższe koszty obsługi i konserwacji oraz energii. To stanowi fundament prawidłowego modelu biznesowego i ROI. Najpierw należy ustalić właściwe kryteria projektowe i charakterystykę działania. Następnie wokół nich buduje się wydatki kapitałowe i operacyjne. Należy upewnić się, że przed wizytą w radzie nadzorczej dysponujesz właściwymi kryteriami projektowymi i ustalonym modelem finansowym. Więcej informacji na temat parametrów projektowych można znaleźć w dokumencie „White Paper 142, Data Center Projects: System Planning” (pol. Biała Księga 142, Projekty centrów przetwarzania danych: planowanie systemów).

Organizacje często rozpoczynają poszukiwania idealnej przestrzeni do budowy, zanim ustalą kryteria projektowe i charakterystykę działania. Bez tej istotnej informacji nie ma sensu poświęcać czasu na odwiedzanie lub przeglądanie wielu obiektów. Ten typowy scenariusz, stawiający wszystko na głowie, zdarza się najczęściej w przypadku użytkowników w przedziale 1–3 megawatów. Podczas gdy najwięksi użytkownicy są zazwyczaj ekspertami w tej dziedzinie i biorą pod uwagę dostępność i koszt energii elektrycznej, światłowody, kwestie geograficzne, takie jak trzęsienia ziemi, tornada i tereny zalewowe itp., typowi użytkownicy często miewają modele biznesowe, które dyktują potrzebę budowy lub renowacji obiektu w ich głównym regionie działalności. Problem z przedwczesnym lub opartym na wąskich kryteriach geograficznych wyborem terenu polega na tym, że miejsce to często nie może spełnić wymagań projektowych. Na przykład, posiadanie centrum przetwarzania danych dwa piętra pod siedzibą zarządu lub nawet dwie przecznice dalej jest wygodne, ale centra przetwarzania danych o kluczowym znaczeniu dla biznesu wymagają długiej listy kryteriów dotyczących lokalizacji, które zazwyczaj nie mogą być spełnione w przestrzeni z wieloma dzierżawcami bez znacznego zwiększenia kosztów budowy lub ograniczenia miejsca na przyszłą rozbudowę. Dokument „White Paper 81, Site Selection for Mission Critical Facilities” (pol. Biała Księga 81, Wybór lokalizacji dla obiektów o znaczeniu krytycznym), zawiera więcej informacji, które pomogą uniknąć tego poważnego błędu. Niektóre organizacje opierają swoje kryteria wyszukiwania lokalizacji na powierzchni podniesionej podłogi wymaganej do umieszczenia krytycznej infrastruktury IT. To może prowadzić do kolejnego poważnego błędu

„Podczas gdy fizyczny projekt centrum przetwarzania danych ma znaczenie krytyczne, sposób, w jaki obiekt jest obsługiwany i utrzymywany, odgrywa bardziej znaczącą rolę w osiągnięciu jego dostępności” — The Uptime Institute

Ilość miejsca przeznaczonego na elementy infrastruktury centrum przetwarzania danych może być znaczna. W najbardziej wytrzymałych systemach stosunek powierzchni podłogi podniesionej do wyposażenia wsporczego może wynosić nawet 1 do 1. Wiele organizacji opiera swoje wymagania dotyczące przestrzeni tylko na sprzęcie IT. Jednakże urządzenia mechaniczne i elektryczne wymagają znacznej ilości miejsca. Ponadto wiele organizacji nie bierze pod uwagę powierzchni potrzebnej do stworzenia przestrzeni biurowej, placów sprzętowych i miejsc przechowywania sprzętu IT. Dlatego też absolutnie kluczowe jest określenie kryteriów projektowych przed opracowaniem planu przestrzeni. Bez tego nie ma możliwości określenia koncepcji całkowitej przestrzeni potrzebnej do zaspokojenia ogólnych potrzeb.

Branża centrów przetwarzania danych skutecznie wypromowała znaczenie konstrukcji modułowych. Jednakże zastosowanie podejścia modułowego nie gwarantuje sukcesu. Podejście modułowe opiera się na dodawaniu „kawałków” dodatkowego wyposażenia infrastruktury w trybie „dokładnie na czas” w celu zachowania kapitału. Organizacje wciąż „wpadają w ślepy zaułek”, korzystając z niewłaściwej kryształowej kuli do przewidywania przyszłych potrzeb. Wszystko może i będzie się zmieniać. Konstrukcje modułowe i elastyczne to klucz do długoterminowego sukcesu. Nawet najlepsze planowanie kilowatów w przeliczeniu na metr kwadratowy/szafę może stać się nieaktualne z powodu konsolidacji, gwałtownego wzrostu firmy poprzez przejęcia lub ostrego zwrotu w kierunku nieplanowanej zagęszczonej powierzchni. Pod względem elektrycznym należy upewnić się, że projekt uwzględnia możliwość dodawania mocy UPS do istniejących modułów bez konieczności przerywania pracy. Należy zaprojektować systemy dystrybucji wejścia i wyjścia, aby dostosować je do wszelkich przyszłych zmian w podstawowych kryteriach budowy. Koszt przewymiarowania dystrybucji w celu zaspokojenia przyszłych potrzeb w zakresie przepustowości nie jest istotny w ogólnym modelu TCO. Z mechanicznego punktu widzenia, większość użytkowników może spełnić swoje wymagania dotyczące chłodzenia poprzez konwencjonalne chłodzenie obwodowe przy odpowiedniej wysokości podłogi i zaplanowaniu wysp gorąca/chłodu. Jednakże jedna instalacja o dużej gęstości może zmienić wszystko. Należy upewnić się, że konstrukcja rdzenia pozwala na elastyczne (nieprzerwane) wdrażanie niestandardowych rozwiązań chłodzenia w szafach/rzędach.

Efektywność wykorzystania mocy (PUE) jest skutecznym narzędziem do napędzania i pomiaru wydajności. Szeroko zakrojone twierdzenia dotyczące efektywności energetycznej mogą jednak prowadzić do poważnych nieporozumień. W prawie wszystkich sytuacjach w przypadku nowych budynków i rozbudowy, istnieje koszt kapitałowy związany z uzyskaniem niższego PUE. Wielokrotnie zdarza się, że organizacje ustalają cel PUE w dobrej wierze, ale obliczenia nie uwzględniają wszystkich czynników, które powinny być wzięte pod uwagę. Należy w pełni zrozumieć, jaki jest współczynnik ROI z wydatków kapitałowych, aby osiągnąć swoje cele. Należy zadać sobie pytanie, jaki jest TCO w stosunku do docelowego PUE?

Istnieje wiele sposobów na zobrazowanie i zrozumienie rozkładu równowagi pomiędzy PUE, ROI i TCO. Oto trzy ostrzegawcze przykłady, które stanowią porażkę lub nieporozumienie:

• Jaki był „dzień kryteriów projektowych”’ dla obliczeń? Czy obliczenia lub pomiary zostały dokonane pod kątem „idealnego dnia”? Czy też obliczenia opierały się na średniej rocznej?
• Czy obliczenia oparto na warunkach pracy centrum przetwarzania danych obciążonego w pełni, czy częściowo? Wszystkie krzywe sprawności urządzeń zmieniają się w zależności od profilu obciążenia. W rzeczywistych warunkach eksploatacji PUE zmienia się każdego dnia, jeśli nie co godzinę.
• Wreszcie, toczy się dyskusja na temat wydajności agregatów chłodniczych chłodzonych wodą i powietrzem. Każde zastosowanie ma wiele opcji w zakresie „chłodzenia wolnego” lub „trybu oszczędnego” w celu obniżenia PUE. Dla tego przykładu, podejmując decyzję biznesową dotyczącą TCO/ROI, należy zadać sobie następujące pytanie: Jaki jest koszt wody uzupełniającej i wymagania dotyczące konserwacji uzdatniania wody dla rozwiązania chłodzonego wodą? Należy pamiętać, że typowe centrum przetwarzania danych o mocy 2 megawatów wykorzystujące wieże chłodzone wodą będzie wymagało od 50 do 60 000 galonów wody uzupełniającej dziennie.

Należy wykorzystać PUE na swoją korzyść, aby zrealizować ogólne cele biznesowe, ale zachowując przy tym ostrożność. Należy postarać się nie wpaść w pułapkę nadużywania formuły obliczeniowej do uzasadniania ogólnych budżetów wydatków kapitałowych i operacyjnych.

Do tej pory Rada U.S. Green Building Council (USGBC) nie ustaliła szczegółowych kryteriów LEED dla centrów przetwarzania danych. Jednakże certyfikację można uzyskać przy użyciu listy kontrolnej dla wnętrz komercyjnych. Występują przy tym trzy podstawowe błędy:

• Brak podstawowego zrozumienia kryteriów kwalifikacyjnych. Można temu zaradzić, zapoznając się z wyżej wymienionym dokumentem.
• Dążenie do uzyskania certyfikatu LEED jako czynność dodatkowa. Uzyskanie certyfikatu LEED rozpoczyna się już na etapie koncepcji projektowej, a kończy formalną certyfikacją po zakończeniu projektu. Należy zaangażować wykwalifikowanego specjalistę ds. LEED lub firmę konsultingową już na początku procesu planowania.

Uzyskanie certyfikatu wiąże się z kosztami. Nieuwzględnienie tych kosztów będzie miało wpływ na TCO i procesy planowania decyzji biznesowych

Jak wspomniano wcześniej — prostsze znaczy lepsze. Niezależnie od wybranego poziomu docelowego, istnieją dziesiątki sposobów na zaprojektowanie skutecznego systemu. Zbyt często cele związane z redundancją prowadzą do zbyt dużej złożoności. Jeśli dodamy do tego wielość podejść do budowy systemu modułowego, sprawy szybko się komplikują.

Kiedy angażujesz się wewnętrznie lub z wybranym konsultantem, celem numer jeden powinno być utrzymanie prostoty. Dlaczego?

• Złożoność często oznacza więcej sprzętu i komponentów. Więcej części to więcej potencjalnych miejsc awarii.
• Błąd ludzki. Statystyki są zróżnicowane, ale spójne. Większość awarii centrów przetwarzania danych spowodowana jest błędami ludzkimi. Złożone systemy zwiększają ryzyko operacyjne.
• Koszt. Proste systemy są mniej kosztowne w budowie.
• Koszty związane z operacjami i konserwacją. Raz jeszcze — złożoność często oznacza więcej sprzętu i komponentów. Przyrostowe koszty operacyjne i konserwacyjne mogą wzrosnąć wykładniczo.
• Projektowanie z myślą o celu. Wiele projektów wygląda dobrze na papierze. Łatwo jest Tobie lub Twojemu konsultantowi uzasadnić wybraną konfigurację i wynikający z niej potencjał czasu sprawności. Jeżeli jednak w projekcie nie uwzględniono czynnika „łatwości konserwacji” podczas eksploatacji lub serwisowania, czas sprawności systemu i bezpieczeństwo personelu będą zagrożone.

Chociaż wiele projektów, budów i rozbudów centrów przetwarzania danych nie przynosi oczekiwanych korzyści, w przypadku Twojego centrum może być inaczej. Unikając 9 najważniejszych błędów opisanych w tym artykule, będziesz na dobrej drodze do osiągnięcia sukcesu. Podsumowanie:

1. Zacznij od podejścia opartego na całkowitym koszcie eksploatacji (ang. Total Cost of Ownership, TCO)
• Oceń profil ryzyka w odniesieniu do profilu wydatków biznesowych
• Stwórz model, który uwzględnia koszty inwestycyjne (CapEx), koszty operacyjne (OpEx) i koszty energii

2. Określ kryteria projektowe i charakterystykę działania
• Oprzyj te kryteria na swoim profilu ryzyka i celach biznesowych
• Pozwól, aby te kryteria rzeczywiście determinowały projekt, w tym poziom warstw, lokalizację i plan przestrzeni — a nie odwrotnie

3. Projektuj z myślą o prostocie i elastyczności
• Zastosuj projekt, który spełni wymagania dotyczące czasu sprawności, ale także utrzyma koszty na niskim poziomie podczas budowy i w trakcie eksploatacji — prostota ma kluczowe znaczenie.
• Przy nieplanowanej rozbudowie uwzględnij elastyczność w projekcie

4. Jeśli PUE i LEED stanowią część Twoich kryteriów, zdobądź wiedzę na temat powszechnych nieporozumień i wydatków związanych z każdym z nich.

Dzięki odpowiedniemu planowaniu z wykorzystaniem podejścia TCO można stworzyć obiekt centrum przetwarzania danych, który będzie spełniał cele wydajnościowe i potrzeby biznesowe organizacji zarówno dziś, jak i w przyszłości.

Mike M. Hagan dołączył do firmy Schneider Electric w 2011 roku, wkrótce po przejęciu firmy Lee Technologies. Wcześniej, od 1988 roku, pan Hagan pracował w Lee Technologies.

Jako 25-letni weteran branży, pan Hagan wnosi do sprzedaży i marketingu podejście skoncentrowane na kliencie, które skupia się na opracowywaniu strategii biznesowych z właściwymi rozwiązaniami taktycznymi. Jest zaangażowany w planowanie centrów przetwarza danych w oparciu o podstawowe zasady biznesowe, takie jak uzyskanie przewagi konkurencyjnej, obniżenie kosztów operacyjnych, ochrona kapitału, rozszerzenie rynków i zwiększenie zysków.

Pan Hagan jest autorem licznych dokumentów typu white paper i artykułów dla czasopism branżowych oraz częstym prelegentem na imprezach branżowych, w tym Tier1, 7x24 Exchange, Data Center Dynamics, AFCOM's i CoreNet Global. Przed podjęciem pracy w Lee Technologies, pan Hagan zajmował stanowiska kierownicze wyższego szczebla i sprzedażowe w firmach Liebert, Hitachi, SunGard i Danaher Corporation. Posiada tytuł licencjatu nauk ścisłych (BS) w dziedzinie inżynierii produkcji uzyskany na Uniwersytecie Miami w Oxford, Ohio.

John Lusky jest dyrektorem ds. inżynierii elektrycznej w Dziale projektowania i budowy grupy usługowej w firmie Lee Technologies. Jego obecne obowiązki obejmują szacowanie i projektowanie krytycznych systemów zasilania związanych ze środowiskami centrów przetwarzania danych.

Dzięki ponad 14-letniemu doświadczeniu w zakresie projektowania, budowy, integracji i instalacji systemów sterowania obiektami przemysłowymi i krytycznych systemów zasilania, John kontynuuje kwestionowanie status quo w dziedzinie inżynierii. Jego rozległe doświadczenie w zakresie sterowania procesami i automatyki przemysłowej pozwoliło mu na dogłębne zrozumienie różnych systemów sterowania oraz zrozumienie interakcji występujących w wysoce redundantnych systemach obejmujących wiele dyscyplin w krytycznym środowisku. John opracował szereg niezwykle solidnych i ekonomicznych rozwiązań, które umożliwiają modułową rozbudowę systemów w miarę wzrostu obciążenia.

Dogłębne zrozumienie przez Johna działań związanych z budową i utrzymaniem centrów przetwarzania danych skutkuje zminimalizowaniem problemów podczas budowy i ułatwieniem czynności konserwacyjnych w przyszłości. Ściśle współpracuje z klientami, aby określić ich specyficzne potrzeby, nie próbując dopasować ich do istniejącego projektu. Ponadto, regularnie współpracuje z klientami, pomagając im zrozumieć modelowanie całkowitego kosztu eksploatacji, wybór lokalizacji oraz inicjatywy PUE/LEED.

Tuan Hoang, P.E. jest inżynierem zarządzającym w firmie Lee Technologies, kierując zespołem projektowym i inżynieryjnym firmy w zakresie opracowywania rozwiązań dla centrów przetwarzania danych. Do obowiązków Tuana należy szacowanie i projektowanie różnych krytycznych systemów HVAC, w tym systemów klimatyzacji klasy komputerowej, agregatów chłodniczych, wież i nawilżania. Przed rozpoczęciem pracy w Lee Technologies w 2005 roku, Tuan projektował kluczowe systemy chłodzenia i wentylacji dla lotniskowców Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w firmie Northrop Grumman, a także w firmie MEP.

Jako 10-letni weteran w dziedzinie systemów chłodzenia o znaczeniu krytycznym, Tuan wnosi do branży centrów przetwarzania danych zróżnicowane podejście do projektowania systemów krytycznych. Jego doświadczenie obejmuje ocenę obiektów, kalkulacje przewidywanego przyszłego wzrostu oraz rozwiązania pozwalające na płynne przechodzenie przez kolejne etapy rozwoju.

Scott Walsh P.E., LEED A.P. jest akredytowanym przez LED profesjonalnym inżynierem w Dziale projektowo-budowlanym grupy usługowej w firmie Lee Technologies. Obecny zakres obowiązków Scotta obejmuje badania i weryfikację w terenie, dobór i specyfikację sprzętu, obliczenia obciążeń, weryfikację dokumentacji projektowej pod kątem zgodności z przepisami, sporządzanie projektów, tworzenie roboczej dokumentacji budowlanej oraz koordynację prac w terenie.

Dzięki ponad 7-letniemu doświadczeniu w branży centrów przetwarzania danych, Scott posiada wiedzę z zakresu projektowania mechanicznego, analizy wymagań, planowania projektów LED, planowania projektów strategicznych, rozwoju inżynieryjnego i zarządzania projektami centrów przetwarzania danych. Posiada specjalistyczne doświadczenie w wykorzystaniu PUE do opracowywania projektów dla szerokiego zakresu projektów centrów przetwarzania danych LED.